Een gedicht van Gisele Vranckx
Ik kijk door een half gordijn
zonder de wereld te zien
zie bekvechtende vogels
ik wou dat ik hen was
niet zo alleen
Ik hoor hoe de auto´s racen
gehaast om ergens,
wellicht thuis, te zijn
ik wou dat ik hen was
niet zo alleen
Ik voel hoe mijn keel
zichzelf dicht smoort
bang voor gevoelens
ik wou dat hij vrij was
niet zo alleen
een vogel zingt dan
zijn mooiste lied
ik wou dat ik hem was
zonder verdriet
en nooit meer alleen
© Gisele Vranckx