Niki Stoker zoekt de mens achter de medicijnen
Margit Hartman (33) woont in Aalten met haar hond Guusje. Ze heeft verschillende opnamen achter de rug. Steeds vaker kiest ze voor een ‘thuisopname”, ze krijgt dan meer begeleiding in haar eigen vertrouwde omgeving, zo herstelt ze sneller dan tijdens een opname. Op een arm heeft ze over haar littekens een tatoeage laten zetten van een bokshandschoen met het woord ’fight’ erin. Zo draagt ze haar levensverhaal met zich mee. Dat vindt ze mooi.
Welke medicijnen neem je, sinds wanneer?
”Sinds 2009 heb ik diverse soorten medicatie gehad. Op dit moment slik ik citalopram en aripiprazol. Ik slikte ook nog olanzapine maar deze heb ik sinds een maand of 3 afgebouwd naar 0 (gestopt).
Ik had ook oxazepam maar wanneer ik de behoefte had die in te nemen was dat meer vanuit overleving. Dus die is ook gestopt. Ik kan het op dat moment met mijn coach beter hebben over het waarom en wat daarachter schuilgaat. De verdieping zullen we maar zeggen.”
Heb je er baat bij?
”Ik heb intussen zoveel geleerd over mezelf, over mijn trauma’s, hoe ik hulp kan vragen dat ik kan zeggen dat ik DENK dat ik zonder kan. Maar dat is een kwestie van uitproberen en ervaren. Daarom is de olanzapine ook gestopt. Ik wil na mijn zomervakantie kijken en bespreken met de psychiater wat verstandig is om als volgende af te bouwen en hoe ik dat kan doen.”
Zijn er bijwerkingen?
”Van de olanzapine had ik toen ik een hogere dosis had de bijwerking dat het heel erg sloeg op mijn spieren.”
Ervaar je voordelen aan het hebben van je ziekte?
”Ik weet niet of je het voor- of nadelen kunt noemen. Het is aan de ene kant een rouwproces waar je in zit. Ik kan bijvoorbeeld niet werken, wat ik graag zou willen. Aan de andere kant is het een voordeel omdat ik kan doen wat bij mij past, bij mijn energieniveau, bij hoe ik kan leven zonder dat ik me moet aanpassen/ over mijn grenzen moet gaan/ dingen doen die niet bij me passen.”
Ben je het eens met de diagnose(s) die gesteld is (zijn)?
”Ik vraag mij nog steeds heel erg af, heb ik autisme of heb ik last van mijn trauma’s? Ik ervaar meer ’last’ van mijn trauma’s. Dat ’last’ is niet negatief bedoeld, het is juist positief voor mij. Zo leer ik meer over mijn overlevingsmechanismes die ik inzet. Ik leer te kiezen voor zachtheid naar mezelf in plaats van die overlevingsmechanismes (hardheid) in te zetten. Ik leer meer over mijn ik-deel (gezond deel), trauma deel en dus overlevingsdeel. Ik ben als het ware mezelf steeds verder aan het ontwikkelen en kom steeds dichter bij mezelf.”
Wat doe je in het leven?
”Ik heb een hond, Guusje. Hier ga ik 4 x per dag mee wandelen. Verder is Guusje echt mijn spiegel. Elke maandag ochtend en donderdag ochtend ga ik naar HIERzorg, in Winterswijk, dagbesteding.
Elke week zie ik 3 x mijn coach, welke gespecialiseerd is in autisme/traumaverwerking en levensloopbegeleiding. Daarnaast 1 x in de 2 weken (soms elke week als het even crisis is) mijn ambulant begeleider van GGNet.
Deze contacten zijn erg helpend en ook noodzakelijk voor mij! Ik kom dan vaak weer even bij mijn IK als het even niet zo lekker gaat. En even de vaste punten bespreken.
Mijn hobby’s zijn chocola maken, bonbons maken, bakken, lezen, fietsen (wielrennen en mountainbiken), muziek luisteren, wandelen, bij de buurvrouw op de koffie, mijn familie en mijn hond Guusje. Op het moment lees ik weer wat meer, o.a. over: chakra’s, trauma’s, de maan en over stress en autisme.”
Hoe gaat je omgeving met je om?
”Heel erg goed en leuk! Iedereen accepteert het als ik bijvoorbeeld eerder weg ga bij een verjaardag of iets en er worden zelfs dingen in de middag gepland in plaats van ’s avonds omdat ik altijd op tijd naar bed ga. Ik haal heel veel uit het contact met mensen die om me heen staan. Ik heb weinig sociale contacten maar de contacten die ik heb zijn fantastisch.”
Waaruit put jij kracht?
”Ik put kracht uit het het feit dat ik steeds meer bij mezelf kom; zelfkennis, wie ben ik, wat wil ik, wat voel ik, mezelf accepteren, er mogen zijn, ervaren van autonomie. Het is een levenslang proces maar ik pluk er steeds meer de vruchten van zeg maar.”
Hoe zou je leven eruitzien zonder ‘gebrek’?
”Voeger droomde ik nog wel eens over dingen wat ik nog zou willen in mijn leven, in het leven zonder trauma’s en autisme. Dan had ik mijn HBO-opleiding Sociaal Juridische Dienstverlening afgemaakt, had ik een baan als beleidsmedewerker bij de gemeente. Zou ik misschien een partner hebben. Was ik naar festivals gegaan. Maar daar droom ik niet meer over. Ik leef in het hier en nu. Kijk naar de mogelijkheden die er nu zijn en doe waar ik gelukkig van word.”
Wat is jouw levensmotto?
”Het grappige is dat ik sinds kort met kaarten bezig ben. Ik heb bijvoorbeeld ook maankaarten. Samen met mijn coach trek ik elke woensdag een chakra kaart. Maar ik heb ook een chakra jaarkaart getrokken. Deze staat bij mij in het zicht hier thuis en er hangt een foto van aan de muur. Mijn jaarkaart: IK GEEF MEZELF ZORG EN AANDACHT”
Waarin vind jij de zin van het bestaan?
”Ik ben daar op het moment veel mee bezig. De zielsmissie. Wat is die voor mij? Waarom ben ik hier op aarde gekomen? Daar wil ik graag achter komen. Lijkt me erg interessant.”
Wat houdt jou staande/gaande?
”Dat ik heb ervaren afgelopen weken dat ondanks dat het soms zwaar is in je leven er altijd mooie cadeautjes zijn. Niets komt voor niets op je pad. Je leer ervan, komt dichterbij jezelf, je leert wat echt belangrijk is.”
Waar kan jij om lachen?
”Ik kan erg lachen met mijn familie.
Ik kan genieten van het kaartje wat ik getrokken heb.
Ik kan lachen om de cadeautjes van het leven.”
Zijn er dingen die je anders gedaan had willen hebben?
”Nee, je kunt alles aan wat er op dat moment op je pad komt, anders zou het niet komen, vertrouw er maar op.”
Welke wijsheid zou je anderen mee willen geven?
”Vertrouw op je gevoel!”
----------------------------------------------------------------
Wil jij ook geïnterviewd worden door Niki Stoker?
Stuur dan een mail aan info@ggztotaal.nl
(Anoniem is desgewenst mogelijk).
