Nuchterheid, overzicht en bovenal helderheid over de verschillende denkbare meningen... en dus een waardevol hulpmiddel in een gevoelige discussie. Johan Atsma recenseert De autonome route, zelfbeschikking over het levenseinde van Martje van der Burg.
Euthanasie is in de ggz een gevoelig en veelbesproken onderwerp. De mogelijkheid om met hulp over je eigen levenseinde te beschikken is in Nederland bij wet geregeld. Daarbij is het vaststellen van ondraaglijk en uitzichtloos lijden door een arts van essentieel doorslaggevend belang.
Zelfgenomen besluit
Al enige jaren speelt daarnaast een discussie over zelfbeschikking: ’de autonome route’(…) “sterven in eigen regie op een zelfgekozen tijdstip, ingevolge een zelfgenomen besluit waarvoor geen goedkeuring van derden is vereist, met gebruikmaking van een humaan werkend middel voor levensbeëindiging.”
Stevige discussie
In Nederland was Huib Drion, voormalig vicepresident van de Hoge Raad, aanjager van de discussie met zijn ‘pil van Drion’. Nog niet zo lang geleden was de zogenoemde Coöperatie Laatste Wil met zelfdodingsmiddel X ruim in het nieuws, rondom een rechtszaak waarin de verkopers van middel X werden aangeklaagd wegens hulp bij zelfdoding, wat in Nederland strafbaar is. Ook speelt er de laatste tijd een stevige discussie rondom euthanasie en jonge mensen met een ggz achtergrond. Onder andere Jim van Os en Damiaan Denys spreken zich uit tegen de mogelijkheid van euthanasie bij jongeren die psychisch leiden.
Vruchtbaar en zuiver
Martje van der Brug stelt in haar inleiding van De autonome route vast dat in ieder geval het taboe rondom het spreken over het levenseinde ietwat aan het verminderen is. Haar doel met dit boek is het volgende: “Of het afkalven van het taboe op spreken over de door een goede of een slechte zaak is, is een kwestie van waardering. Maar het is in elk geval niet verkeerd om ernaar te streven om, áls het gesprek wordt aangegaan, dat gesprek zo vruchtbaar en zo zuiver mogelijk te doen verlopen. Daaraan beoogt dit boek een bijdrage te leveren.
Het doet dat vooral op twee manieren:
- door het afbakenen en inkaderen van enkele begrippen die voor de dialoog over levenseindevraagstukken belangrijk zijn
- door het zichtbaar maken van de verscheidenheid aan meningen van geïnterviewde burgers en deskundigen over allerlei aspecten die bij het nadenken over levenseindevraagstukken van belang kunnen zijn.”
Kloof
En aldus passeren diverse meningen, begrippen, argumenten en nuances de revue - om te komen tot een heldere eenduidigheid van begrippen, die aldus de beladen discussie rondom levenseindevraagstukken zuiver kan laten zijn.
Dat is geen eenvoudige opdracht, maar wat mij betreft slaagt Martje van der Brug daar in! Ze kan tevens constateren dat er een kloof gaapt in de opvattingen die deskundigen ten toon spreiden en de geïnterviewde burgerpleitbezorgers waar het gaat om de besluitvorming rond levensbeëindiging. “De meeste deskundigen achten een vorm van toetsing van een besluit om te willen sterven noodzakelijk, en wel door een arts of andere deskundige. Dat degene die wenst te sterven, en daartoe hulp nodig heeft, zegt dat hij dood wil, is voor velen niet genoeg; een deskundige zou moeten controleren of hij wel ‘echt’ dood wil.”
Waardevol hulpmiddel
En zo wordt er ook nog even geraakt aan de dood zelf. “Zolang er niet sprake is van een zodanig ernstig lijden dat de dood niet anders dan als een verlossing kan worden gezien, is de dood naar de (al dan niet uitgesproken) mening van velen zo ongeveer het ergste dat een mens kan overkomen.” En inderdaad, dan moet dat ten alle tijden voorkomen zien te worden. Dat maakt welke discussie dan ook over zelfbeschikkingsrecht en euthanasie per definitie een moeilijk en ingewikkeld geval.
De autonome route biedt nuchterheid, overzicht en bovenal helderheid over de verschillende denkbare meningen en het gebruik van de diverse begrippen die daarin een rol spelen en is daarom een waardevol hulpmiddel bij meningsvormende gesprekken over het actief vorm geven aan het eigen levenseinde.
Martje van der Brug - De autonome route, zelfbeschikking over het levenseinde
Uitgeverij: Mazirel pers
200 pagina’s
prijs: € 22,50
ISBN 978 94 6456 566 9
-
Lees ook andere recensies van Judith de Roos en Johan Atsma
-----------------------------------------------------------------------------------------
Vind je dit interessant? Misschien is een abonnement op de gratis nieuwsbrief dan iets voor jou! GGZ Totaal verschijnt tweemaal per maand en behandelt onderwerpen over alles wat met de ggz te maken heeft, onafhankelijk en niet vooringenomen.
Abonneren kan direct via het inschrijfformulier, opgeven van je mailadres is voldoende. Of kijk eerst naar de artikelen in de vorige magazines.