Niki Stoker interviewt de mens achter de medicijnen
Farijal (33) is geboren in Suriname en woont vanaf haar 4e in Nederland. Al sinds haar 14e draait ze mee in de medische molen. Naast een hart en vaatziekte heeft ze zo’n vier jaar geleden de diagnose bipolaire stoornis gekregen. Ze werkt o.a. als ervaringsdeskundige coach bij Kompassie in Den Haag. Zeven jaar geleden kreeg ze er een zusje bij, zij is haar alles.
Welke medicijnen neem je?
“Ik slik verschillende medicijnen voor hart, vaten en bloeddruk. Verder neem ik Quetiapine 150 mg al een jaar of vijf. Ik heb geweigerd om Lithium te gaan slikken omdat ik de bijwerkingen niet zag zitten.”
Heb je er baat bij?
“Ja, voor het fysieke gedeelte werken de medicijnen goed. Ik zou niet zonder kunnen, dat is te gevaarlijk. De Quetiapine doet wat het moet doen, het zorgt voornamelijk voor een goed slaapritme. Inmiddels merk ik ook dat het hoogtes en laagtes wat dempt. Volledige stabiliteit is voor mij niet mogelijk maar daar heb ik me bij neergelegd en vind ik niet erg.”
Zijn er bijwerkingen?
“Er zijn gelukkig geen nare bijwerkingen van alle medicijnen die ik slik. Ik ervaar nu geen afvlakking meer, ben juist beter in tune met mijn emoties. Momenteel ben ik, in samenspraak met mijn psychiater, voorzichtig de quetiapine aan het afbouwen. Ik heb namelijk een kinderwens.”
Ervaar je voordelen aan het hebben van je ziekte?
“Als ik in de plus van de bipolaire stoornis zit heb ik een goede drive, dat is prettig want dan krijg ik iets meer gedaan. Ik probeer dat er ook in te houden als ik gewoon stabiel ben. Verder vind ik een voordeel van ‘iets’ hebben dat je niet verplicht wordt om sociaal mee te doen. Dus als ik niet goed in m’n vel zit en dat uit dan wordt dat goed opgepakt. Als mensen niet weten dat ik iets heb dan merk ik dat ze meer van me verwachten dan ik kan aanbieden.”
Ben je het eens met de diagnose(s) die gesteld is (zijn)?
“Ja, de lichamelijke sowieso. En al sinds mijn jeugd heb ik last van stemmingswisselingen maar ik kon lang zelf uit de donkere dalen komen. Vanaf 2013 lukte dat niet meer en zocht ik hulp. Ik kreeg toen van de cardioloog te horen dat ik op dat moment geen kinderen zou kunnen dragen en krijgen. Dat was zo’n emotionele klap dat ik niet meer zelf uit mijn dalen kon komen.”
Wat doe je in het leven?
“Als coach help ik mensen die ook iets hebben bij stichting compassie in Den Haag. Tegenwoordig geven we daar ook ‘wachtlijst ondersteuning’ totdat de behandeling begint. Verder schrijf ik artikelen voor de PlusMinus (vereniging voor manisch depressieven en betrokkenen). Ik zit in de cliëntenraad van Youz Ambulant, een jongeren GGZ-instelling. Ook werk ik voor de Veerkracht Centrale, een online community vóór en dóór ervaringsdeskundigen. Momenteel ben ik een webshop aan het opzetten voor natuur- en milieuvriendelijke beauty and wellness producten.”
Hoe gaat je omgeving met je om?
“Ik woon samen met mijn vriend. Mijn diagnose kreeg ik toen we al een relatie hadden dus we zijn er eigenlijk samen doorheen gegaan. Hij gaat er goed mee om. Mijn familie inmiddels ook wel. Gelukkig werk ik op plekken waar mensen zelf ook een rugzakje hebben. Het is heel fijn om daar begrip te krijgen en er voor elkaar te zijn.”
Waaruit put jij kracht?
“Uuuuuum, uuuum… ja, sinds mijn zusje er is, is zij wel degene waarvoor ik dingen doe. Voorheen was ik erg aan het zweven en niet echt bezig met dingen maar na haar geboorte wil ik vooral een zo goed mogelijk voorbeeld zijn. Daar put ik veel kracht uit. Evenals het helpen van mensen.”
Wat is jouw levensmotto?
“Doe wat goed voelt en ga waar de wind je heen waait.”
Waarin vind jij de zin van het bestaan?
“Zelfs in mijn donkerste momenten wil ik alsnog bestaan. Vaak verwoordde ik tijdens psychiatrische behandelingen dat ik af en toe wil verdwijnen en rust wil hebben, maar niet dood wil.”
Wat houdt jou staande/gaande?
“Dat is een combinatie van medicatie en in leven willen zijn zodat ik mijn zusje kan zien opgroeien.”
Waar kan jij om lachen?
“Ik kan om heel veel dingen lachen, behalve om grappen, die gaan vaak langs mij heen of ik zie het grappige ervan niet in. Ik houd van fysieke humor, zowel in het echte als in fictieve werelden, zoals mensen die ergens tegenaan lopen. Ook kan ik soms erg om mezelf lachen wanneer ik kleine aparte of rare dingen doe.”
Zijn er dingen die je anders gedaan had willen hebben?
“Als ik de lichamelijke mankementen niet gehad zou hebben had ik verder doorgestudeerd. Ik heb altijd een interesse gehad in de Psychologie. Ik denk niet dat mijn leven heel anders was geweest zonder bipolaire stoornis.”
Welke wijsheid zou je anderen mee willen geven?
“Balans is heel belangrijk in het leven.”
------------------------------------------------------------------------
Wil jij ook geïnterviewd worden door Niki Stoker? Stuur dan een mail aan info@ggztotaal.nl
(anoniem is desgewenst mogelijk).
