Morgen (vrijdag 4 februari) verdedigt Cathelijn Tjaden haar proefschrift dat zich richt op onderzoek naar zogenaamde resourcegroepen bij herstelgerichte zorg. Het proefschrift over de resourcegroepen is opgebouwd uit een aantal hoofdstukken waarin ten eerste wordt ingegaan op de betekenis van het werken met de resourcegroepen voor cliënt, de mensen om hem/haar heen en de hulpverlening. In de daaropvolgende hoofdstukken wordt ook gekeken naar het effect van het werken met resourcegroepen op de cliënt. Het blijkt dat het implementeren van resourcegroepen leidt tot het meer ervaren van grip (empowerment), verbeterde kwaliteit van leven, minder beperkingen in het dagelijks functioneren en meer persoonlijk herstel. Als laatste reflecteert Tjaden kritisch op de resultaten en beschrijft ze hoe deze toegepast kunnen worden in de Nederlandse praktijk.
Een ernstige psychische aandoening (EPA)
Wanneer mensen langer dan twee jaar lijden aan een psychische stoornis en daarnaast ernstige beperkingen ondervinden op meerdere levensgebieden, bijvoorbeeld werk, wonen, relaties en/of financiën, spreken we van een ernstige psychische aandoening (EPA). De beperkingen zijn vaak oorzaak én gevolg van de psychische stoornis en intensieve zorg en ondersteuning is noodzakelijk.
Traditioneel werd een EPA beschouwd als een chronische ziekte met aanhoudende, recidiverende of verslechterende symptomen. Herstel werd gezien als een medische uitkomst gedefinieerd als de afwezigheid van ziektesymptomen. In de jaren tachtig is er een verschuiving geweest in deze visie op herstel van een EPA, met dank aan een sterke cliëntenbeweging.
Herstel
Tegenwoordig wordt herstel gedefinieerd als “…het ervaren van een bevredigend, hoopvol en betekenisvol leven, ondanks de beperkingen van de ziekte”. Deze nieuwe visie op herstel veranderde de ideeën over het vormgeven van goede geestelijke gezondheidszorg (ggz). Herstelondersteunende zorg gaat verder dan de remissie van ziektesymptomen en is erop gericht om een cliënt te ondersteunen in het versterken van diens eigen kracht, autonomie en regie.
Op deze manier kan een cliënt ondanks de ingrijpende gevolgen van de aandoening op zoek naar het inrichten van een zinvol leven en deelnemen aan de maatschappij. Om dit te kunnen bewerkstelligen heeft onderzoek laten zien dat het van groot belang is om de zorg en ondersteuning naar de leefwereld van de cliënt te verplaatsen en de belangrijke mensen in die leefwereld (familie, vrienden, hulpverlening, woonbegeleiding) te betrekken.
Bron: Trimbos
-----------------------------------------------------------------------------------------
Vind je dit interessant? Misschien is een abonnement op de gratis nieuwsbrief dan iets voor jou! GGZ Totaal verschijnt tweemaal per maand en behandelt onderwerpen over alles wat met de ggz te maken heeft, onafhankelijk en niet vooringenomen.
Abonneren kan direct via het inschrijffomulier, Opgeven van je mailadres is voldoende. Of kijk eerst naar de artikelen in de vorige magazines.
