Zoveel mogelijk binnenshuis moeten blijven terwijl je dakloos bent is natuurlijk een paradoxale opgave. Toch zijn er in Nederland 40.000 mensen die met deze paradox moeten zien te leven: ze hebben geen huis, daarbij hebben veel van hen een slechte gezondheid. De plekken waar zij overdag vaak te vinden zijn, onder andere kerk en bibliotheek, zijn vaak gesloten, de nachtopvang - als ze daar al gebruik van maken – is vaak op slaapzalen. Ook iets wat tegen de adviezen van groepsvorming ingaat.
Veel mensen zijn angstig om besmet te raken. Ziek zijn zonder een dak boven je hoofd is natuurlijk geen pretje. De veiligheidsvoorschriften, zoals handen wassen en afstand houden, zijn op straat ook niet makkelijk vol te houden. Sommigen beseffen dat ze een risicogroep zijn, blijkt uit de vele mediaberichten, anderen hopen dat ze door hun manier van leven extra weerstand hebben opgebouwd/
Niet alleen de daklozen zelf maken zich zorgen. Ook de diverse overheden en gezondheidszorgorganisaties doen er alles aan om een verspreiding onder deze groep te voorkomen. Het makkelijkste advies is natuurlijk: ‘blijf binnen als je ergens onderdak kunt regelen, bij vrienden of familie.’ Maar dat is uit de aard der zaak niet voor iedereen makkelijk. Vandaar dat veel gemeenten onorthodoxe maatregelen nemen.
Hotels sporthallen en schepen
Veel hotels maken va de nood een deugd, door, meestal tegen een sterk gereduceerd tarief, onderdak aan te bieden voor daklozen. Het ene probleem lost daarmee het andere op, want door de coronacrisis komen er ook weinig gasten meer. Onder andere in Hilversum, Den Haag en Amsterdam nemen op die manier daklozen de plaats in van vakantiegangers en zakenlieden.
Maar niet alleen hotels worden voor de opvang gebruikt. Ook sporthallen, conferentiecentra en in Arnhem zelfs een cruiseschip worden ingezet om de verspreiding van het virus onder daklozen zo veel mogelijk te beperken.
En uiteraard wordt de daklozenopvang zelf aangepast. Zo zijn er in Utrecht twee afdelingen, één voor mensen mét klachten die op corona lijken, één voor mensen die symptoomvrij zijn.
Strenge hygiënemaatregelen zijn ook vrijwel overal ingevoerd: in Frieslandbijvoorbeeld moeten bezoekers van de nachtopvang vóór de ‘incheck’ hun handen wassen en wordt hun temperatuur gemeten. Als die in orde is, moet men eerst verplicht douchen voordat men de gemeenschappelijke ruimte ingaat. Mensen wordt gevraagd zo veel mogelijk op de eigen kamer te blijven en zo min mogelijk gebruik te maken van de gemeenschappelijke ruimte.
In andere opvangen hebben mensen geen eigen kamer en is er alleen een slaapzaal. Meestal is daar het aantal bedden gereduceerd zodat afstand houden mogelijk blijft. In Eindhoven krijgen daklozen een noodpakket, waarin onder andere een tent en een slaapzak. De tent wordt door sommigen in de nachtopvang opgezet, ‘als een soort groot mondkapje’. Of het veel doet is de vraag, maar het is beter dan niets.
Heel bijzonder is de situatie in Las Vegas. Zoals overal is ook daar een grote leegstand in de hotels. Daklozen komen er vooralsnog niet in. Daar is wel opvang voor geregeld: op de ook al leegstaande parkeerplaats van de stad heeft iedere dakloze zijn eigen plek gekregen.
