Ik wil aangifte doen van een vermissing

Knap geschreven over een relevant thema. Voor iedereen die interesse heeft in de zoektocht naar herstel en heling. Judith de Roos recenseert Ik wil aangifte doen van een vermissing (https://uitgeverijdegraaff.nl/boeken-van-uitgeverij-de-graaff/geestelijke-gezondheidszorg/ik-wil-aangifte-doen-van-een-vermissing) van Germa Borst.

In dit bijzonder boek wordt de lezer meegenomen in een dialoog waarbij een anonieme melder aangifte komt doen van een vermissing — maar niet op het politiebureau, en niet volgens de standaardprocedure. Het lijkt op een gesprek tussen een cliënt en therapeut. De cliënt blijkt zichzelf kwijt en wil dat er onderzoek wordt gedaan. Én dat hij serieus wordt genomen.

Het is Borst gelukt om de dynamiek die er leeft bij mensen die trauma hebben meegemaakt, naar voren te laten komen in de verschillende ontmoetingen tussen deze twee personages.  De nadruk ligt op existentiële schaamte en de moeite om met eigen gevoelens in contact te komen.  

De schrijfstijl is laagdrempelig, zonder dramatisch geweld of specifieke situaties uit het verleden. Borst loopt de verschillende emoties en stadia langs die bij deze problematiek aan bod komen (zoals nep, geluk, veilig, boos, spijt, angst, verdriet). De interventies die ze noemt lijken wat op het werken met voice dialogue of IFS, waarbij het Zelf is opgedeeld in verschillende facetten. Borst neemt ook de 90 secondenregel mee. Zolang duren emoties maximaal, daarna worden ze enkel nog in stand gehouden door onze interpretaties en gedachten erover. Mooi is de verschuiving die plaatsvindt bij cliënt Jurre. Zijn cynische toon verandert naar het einde van het boek in werkelijk plezier.

Ik wil aangifte doen van een vermissing eindigt met een toegift, waarin de uitgeverij de schrijfster ondervraagt over haar motieven en achtergrond. Dit is ook echt een toegift, want het was niet perse nodig geweest. Germa Borst wist de strekking van het verhaal zelf al goed helder te maken. Wel is er op deze manier ruimte om nog uitleg te geven over posttraumatische groei, traumatherapie en andere interessante onderwerpen.

Borst gaat dieper in op de term existentiële schaamte. Die legt ze uit als een ‘giftige, destructieve vorm van schaamte voor jezelf, voor jouw ‘zijn’. Ze zoomt in op een verstoorde ontwikkeling waarbij het vaak gaat om wat er niet gebeurde of juist ontbrak. Hierdoor komt men op volwassen leeftijd vaak in de knel aangezien er geen veilige manier ontwikkelt is om gevoelens te interpreteren en reguleren.

Ik wil aangifte doen van een vermissing is een mooi en intrigerend boek, dat je graag in één keer uitleest. Knap geschreven over een relevant thema. Voor iedereen die interesse heeft in de zoektocht naar herstel en heling.

Germa Borst – Ik wil aangifte doen van een vermissing (https://uitgeverijdegraaff.nl/boeken-van-uitgeverij-de-graaff/geestelijke-gezondheidszorg/ik-wil-aangifte-doen-van-een-vermissing)
Uitgeverij de Graaff
140 pagina’s
prijs: € 24,99
ISBN 978-94-93127-40-1

-

Lees ook andere recensies van Judith de Roos en Johan Atsma (https://www.ggztotaal.nl/tp-29166-2/recensie)

-----------------------------------------------------------------------------------------

Vind je dit interessant? Misschien is een abonnement op de gratis nieuwsbrief dan iets voor jou! GGZ Totaal verschijnt tweemaal per maand en behandelt onderwerpen over alles wat met de ggz te maken heeft, onafhankelijk en niet vooringenomen.

Abonneren kan direct via het inschrijfformulier (http://www.ggztotaal.nl/pg-29166-7-89775/pagina/abonneren.html), opgeven van je mailadres is voldoende. Of kijk eerst naar de artikelen in de vorige magazines (http://www.ggztotaal.nl/pg-29166-7-89779/pagina/e-magazine.html).