Hulphonden kunnen de kwaliteit van leven van jongeren met ernstige psychische klachten verbeteren. Dat blijkt uit onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen en een aantal ervaringsdeskundigen (https://www.rug.nl/gmw/news/240919-psychiatric-assistance-dogs-often-unavailable-to-young-people). Alleen kunnen de jongeren door bureaucratische hindernissen en hoge kosten vaak geen hond krijgen. Ze worden niet vergoed vanuit de zorgverzekering en bijna nooit vanuit de Wmo.
Een psychiatrische assistentiehond helpt jongeren bijvoorbeeld met het signaleren van stress en nachtmerries. Door reuk detecteren ze gedragsveranderingen. De hond kan degene vervolgens afleiden of lichamelijk contact maken, zodat de spanning zakt of ervoor zorgen dat iemand niet te dicht bij het ‘baasje’ komt. De verbetering van kwaliteit van leven is vooral te zien als de jongere en de hond meer dan twee jaar samen zijn. Veel jongeren rapporteerden dat hun assistentiehond dé reden is dat zij er nog zijn. Dit sluit aan bij internationaal onderzoek, dat toont aan dat psychiatrische assistentiehonden het sociaal isolement van hun baasje helpen verminderen, het gevoel van veiligheid vergroten en mentale verlichting bieden.
Kosten
Een opgeleide psychiatrische assistentiehond kost ongeveer 20.000 euro. In tegenstelling tot assistentiehonden voor blinden, doven en mensen met een lichamelijke beperking, worden psychiatrische assistentiehonden in Nederland niet vergoed door de zorgverzekering. Zorgverzekeraars die meededen aan het onderzoek gaven wel aan dat deze hulphonden op termijn zorgkosten kunnen besparen. Als de doelgroep een aanvraag wil doen voor Wmo-vergoeding, dan krijgen ze allerlei lastige vragen en moeten ze zich verdedigen. Medische rapporten worden vaak niet serieus genomen. Als jongeren dan maar proberen de kosten te dekken via crowdfunding, krijgen ze vaak negatieve reacties. Ook vinden ze het moeilijk om zich online kwetsbaar op te stellen.
Samenwerking
“Als iemand met behulp van zo’n hond minder paniekaanvallen heeft en weer een opleiding kan volgen, kan degene weer participeren in de maatschappij”, zegt universitair hoofddocent Steffie van der Steen van de RUG. Zij pleit er dan ook voor dat gemeenten geen onderscheid maken tussen mentale en fysieke beperkingen en dat er eenduidige regels komen voor toekenning van een assistentiehond. Ook moet er betere samenwerking komen tussen de betrokken professionals, omdat het vaak om jongeren met een uitgebreid dossier gaat. Zorgverleners kunnen dus meehelpen inschatten of hun cliënt gebaat is bij een hulphond.
Mede-onderzoekers
Bijzonder aan het onderzoek is de nauwe samenwerking tussen jongeren en wetenschappers die werd mogelijk gemaakt door een speciale subsidie van ZonMw. Jonge ervaringsdeskundigen zijn mede-onderzoekers, wat een unieke en waardevolle bijdrage leverde. Hun persoonlijke ervaringen zorgden voor een diepere kijk op de problemen waar zij en anderen mee te maken hebben. De samenwerking heeft niet alleen wetenschappelijke inzichten opgeleverd, maar ook praktische aanbevelingen vanuit verschillende geïnterviewde doelgroepen. Het team hoopt op een vervolgsubsidie om het onderzoek voort te zetten.
Lees ook andere artikelen over hulphonden (https://www.ggztotaal.nl/tp-29166-2/hulphond)
----------------------------------------------------------------------------------------
Vind je dit interessant? Misschien is een abonnement op de gratis nieuwsbrief dan iets voor jou!
GGZ Totaal verschijnt tweemaal per maand en behandelt onderwerpen over alles wat met de ggz te maken heeft, onafhankelijk en niet vooringenomen.
Abonneren kan direct via het inschrijfformulier (http://www.ggztotaal.nl/pg-29166-7-89775/pagina/abonneren.html), opgeven van je mailadres is voldoende. Of kijk eerst naar de artikelen in de vorige magazines (http://www.ggztotaal.nl/pg-29166-7-89779/pagina/e-magazine.html).