De jury heeft gesproken

De mooiste inzendingen van onze verhalenwedstrijd

 

‘Mocht dit schrijfseltje ooit zo ver komen dat ondertekening een rol gaat spelen,…’ Dat was de begeleidende tekst van ‘Dwaaltjes’ bij haar inzending ‘Verloren in dissociatie’.
De jury maakte korte metten met deze bescheidenheid. ‘Buitengewoon goed weergegeven waar iemand in verzeild is geraakt”, “Mooi hoe goed ze iets kan beschrijven, wat zó vaag is” en “Dit is iets wat ook in bijvoorbeeld de opleiding weinig naar voren komt, het gevoel van onveiligheid.”. En daarmee werd ‘dit schrijfseltje’ als mooiste inzending beoordeeld.

De jury had dit jaar minder werk dan eerdere jaren, het aantal inzendingen bleef steken op een magere negentien, waar het eerder altijd tussen de 30 en 40 uitkwam. Vooral het aantal inzendingen van hulpverleners was opvallend laag. Of dat kwam door de post-covid-periode (eindelijk weer op vakantie!), het warme weer (wie denkt er aan schrijven als het 35 graden Celsius is?) of dat het nieuwtje er af is: wie het weet mag het zeggen.

Laten we starten met het voorstellen van die jury:
* Daphne Weedage, praktijkgericht onderzoeker, vrijwillig medewerker in de bibliotheek, en voorzitter van de Stichting Zelfbeschadiging.
* Joanne van Rossum, studeerde filosofie en werkt als Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundige bij Eleos.
* Johan Atsma, werkte met moeilijk opvoedbare kinderen en was tot voor kort docent op een ROC.

Het begint er mee dat elk jurylid – zonder onderling overleg - slechts vier verhalen mag uitkiezen. Dat is een lastige opdracht, want er mogen vijftien verhalen niet uitgekozen worden. Sommige verhalen werden door meerdere, anderen door slechts één jurylid gekozen. En zo ontstond een shortlist van acht verhalen, die je in zijn geheel in dit magazine kunt vinden.

Het jury-overleg dat volgt, is elk jaar weer een klein feestje en elk jaar volkomen anders. Waar andere jaren de meningen ver uiteenliepen, juryleden strategisch verhalen op het juiste moment naar voren schoven, er soms volledig onbegrip was voor een bepaalde keuze, was er dit jaar opvallend veel overeenstemming. Binnen drie kwartier waren de nummers één, twee en drie bepaald en was er een akkoord over een onvoorziene eervolle vermelding.

De uitslag

Zoals in de intro al beschreven, verwierf het verhaal ‘Verloren in dissociatie’ van ‘Dwaaltjes’ (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-4093420/nieuws/verloren_in_dissociatie.html?page=1) een eerste plaats. ‘Dwaaltjes’ is uiteraard een pseudoniem, de echte naam is bij de redactie bekend. Dat laatste geldt overigens voor alle anonieme inzenders.

Als tweede koos de jury ‘De perfecte nabijheid’, van Marlies van Veen (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-4093474/nieuws/de_perfecte_nabijheid.html?page=1).
Daphne: “Mooi, die nabijheid. Het laat ook zien dat je als patiënt nooit meekrijgt wat je als hulpverlener meekrijgt. Het dilemma van (professionele) afstand en nabijheid wordt hier goed weergegeven.”
Voor Joanne was dit het verhaal wat het langst bleef hangen. “Heel herkenbaar in de praktijk. Een positieve benadering, in dit geval met een slechte afloop, maar tegelijkertijd ook realistisch. Het geeft weer hoe zinnig het is om niet alleen in protocollen te denken, maar laat ook de grenzen van de hulpverlener zien, die in dit geval op vakantie gaat.”
Johan voegt aan dat denken in protocollen toe: “Soms zijn dingen die absoluut niet voor de hand liggen, een hele goede oplossing.”

Nummer drie werd ‘Labelinstructie: Handle with care’ (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-4093431/nieuws/labelinstructie_handle_with_care.html?page=1). De meningen liepen hier wat uiteen.
Daphne was het uitgebreidst in haar commentaar: “Het stuk geeft de positieve kant van een label aan, het label geeft de mogelijkheid tot het creëren van zelfcompassie. Dat is tegengesteld aan het krijgen van een etiketje.”
Johan gaf het stuk drie sterren: “Buitengewoon goed geschreven.” Joanne daarentegen had het niet eens op de voorkeurslijst staan, maar vond het tijdens de bespreking “bij nader inzien toch erg oké.”

Tot slot was één verhaal een buitenbeentje: ‘Slagkracht’ (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-4093475/nieuws/slagkracht.html?page=1). Niet bijster goed en waarschijnlijk zeer gehaast geschreven. Dat is precies wat het verhaal zo boeiend maakt, vond de jury. Een soort live-verslag van wat zich in het chaotische brein van de schrijver afspeelt. Hij wil alle aspecten van het leven meenemen, en passant doet hij ook nog even aan deze schrijfwedstrijd mee en hup, dóór.
De jury beloonde het met een eervolle vermelding.

Nog vier verhalen bereikten de shortlist:
* ’Het lijkt hier wel een gekkenhuis’, van Tom Rusting (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-4093434/nieuws/het_lijkt_hier_wel_een_gekkenhuis.html?page=2)
* Bijwerkingen, van Gea Beeren (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-4093478/nieuws/bijwerkingen.html?page=2)
* De putdeksel (Anoniem) (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-4093427/nieuws/de_putdeksel.html?page=2)
* Vliegticket van sggz naar de tropen, van Sanne Koster (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-4093421/nieuws/vliegticket_van_sggz_naar_de_tropen.html?page=2)


De vier winnaars van harte gefeliciteerd. De beloofde boekenbon wordt in de loop van deze week opgestuurd.
Rest mij alle inzenders te bedanken voor hun verhaal, de jury te bedanken voor de tomeloze inzet en de lezers veel plezier te wensen met het lezen van deze acht verhalen.

Willem Gotink
Hoofdredacteur GGZ Totaal

schrijven22 schrijven22