Er gebeuren ook mooie dingen

23 maart 2020, mijn eerste volle werkdag zonder cliënten op kantoor. Alleen maar belafspraken en een ramvolle agenda, als dat maar goed gaat…. Lege gangen, alle deuren dicht, de meeste mensen werken thuis, de wachtkamer leeg. Het geeft een raar gevoel, alsof ik in een film meedoe zonder het script te kennen.

Ben is een alleenstaande man met ernstige angstproblematiek. Hij is voor veel zaken angstig en heeft al veel therapie gehad. Ziekte-angst, angst voor andere mensen, drukte, prikkels, hij kan weinig verdragen en heeft jaren van zijn leven binnenshuis doorgebracht. Hij is altijd bezig met zijn gezondheid, meet hartslag en bloeddruk en leest alles na wat hem van pas kan komen. We proberen zijn angsten hanteerbaar te maken door desensitisatie, hem minder gevoelig te maken. Ook neemt hij geregeld Oxazepam, dat sedeert, maakt minder gevoelig en soms zelfs wat suf. Zijn grote wens is om zonder Oxazepam gewoon naar buiten te kunnen gaan, wandelen of fietsen, zonder angst. In de therapie hebben we onder andere een schema gemaakt om hem geleidelijk aan te laten wennen en te ervaren dat hem niets kwaads overkomt. Inmiddels kan hij met Oxazepam beperkt naar buiten, met een doel en plan, dat geeft hem vertrouwen. Soms gaat het goed, soms niet en valt hij terug.

En dan bel ik hem……

“Hé Ben, hoe is het met je?” ”Nou, eigenlijk wel goed! Ik heb deze week iedere dag gefietst en durf nu naar Isa mijn vriendin te fietsen, dat is 7 km! En ook nog eens zonder Oxazepam.”
“Wauw Ben, wat goed van je! Hoe komt dat zo ineens?”
“Nou, het is zo rustig op straat, bijna geen mensen, ik heb ruime baan, niemand die naar me kijkt of op me let, dat is zo fijn!! En ik heb boodschappen gedaan voor Isa want ze kan dat niet meer vanwege haar ziekte. Vroeger deed zij dat voor mij en nu doe ik dat voor haar, dat vond ik wel heel spannend en moeilijk maar ook in de winkel was het niet druk, dus lukte het me. En nu durfde ik eindelijk naar de winkel om gordijnen te kopen en niemand kwam bij me in de buurt, die afstandsregel is super, ik durf daardoor veel meer dan jaren het geval is geweest. Ik snap wel dat dit voor veel mensen moeilijk is maar mijn leven wordt hierdoor een stuk fijner en makkelijker. Ik ben niet angstig meer om naar buiten te gaan!!”

Tja, zo zie je maar, een cliënt waarover ik me zorgen maakte bloeit op doordat de druk en stress van het maatschappelijk verkeer door de corona-maatregelen fors is afgenomen.

Dat is toch mooi…..

Anne-Rose van Kessel is SPV en leefstijl coach bij (onder andere) GGzE