Coronavirus op de intramurale afdeling: een nieuwe uitdaging voor de ggz

Het Coronavirus beheerst al wekenlang de media. Ondertussen heeft het ook Amerika bereikt, waar het, net als in Europa, angst en onzekerheid veroorzaakt.

In Clinical Psychiatry News schreef Dinah Miller onderstaand artikel over de (mogelijke) problemen die Corona kan veroorzaken op een intramurale psychiatrische afdeling.
 

Oorspronkelijke titel: “Coronavirus on the inpatient unit: A new challenge for psychiatry”, door Dinah Miller. Oorspronkelijke publicatie 13 maart 2020, Vertaling: GGZ Totaal (met lichte aanpassingen).

Het Corona-virus (of COVID-19) betekent een nieuwe uitdaging voor de afdeling klinische psychiatrie. Sommige patiënten op een acute psychiatrische afdeling zijn misschien geagiteerd, werken niet mee of zijn zelfs gewelddadig, en het is niet moeilijk je de schrik voor te stellen van iemand als een patiënt op hem spuugt, terwijl we allemaal proberen geen handen te schudden. Het is onvermijdelijk dat er patiënten zijn die zonder lichamelijke symptomen opgenomen worden op een psychiatrische afdeling, ziek worden en de diagnose COVID-19 krijgen. Ondertussen bestaat de kans op besmetting met andere patiënten op de afdeling, het ziekenhuispersoneel en bezoekers van de afdeling.

Verschil ggz en algemene ziekenhuizen

Hoewel veel ziekenhuisafdelingen besmettelijke patiënten behandelen, zijn de problemen in de ggz anders: psychiatrische afdelingen zijn niet opgezet om controle te hebben over agressieve infecties,  personeel en patiënten dragen doorgaans geen beschermende kleding en mensen met psychiatrische aandoeningen zijn ambulant en interactief. De behandeling van psychiatrische ziekten omvat meer - niet minder - sociale interactie en patiënten bezoeken groepen en therapie-sessies; ze eten in gemeenschappelijke ruimtes en kijken samen televisie in woonkamers. Mobiele telefoons zijn vaak niet toegestaan ??vanwege privacy-problemen, en patiënten kunnen gemeenschappelijke telefoons gebruiken. Patiënten met ernstige psychiatrische stoornissen, kunnen hygiënemaatregelen weigeren ??en in de persoonlijke ruimte van anderen komen.

Patiënten waarvan bekend is dat ze COVID-19 hebben kunnen worden geïsoleerd of overgebracht naar een andere afdeling als intensievere medische zorg nodig is, maar tegen die tijd zijn anderen al aan het virus blootgesteld en mogelijk geïnfecteerd. Het beperken van dit potentiële risico is overal ter wereld een punt van zorg op psychiatrische afdelingen. Na een mogelijke of bevestigde blootstelling is het niet helemaal duidelijk wie naar huis moet worden gestuurd voor zelfquarantaine: gaan de medewerkers die contact hebben gehad met de patiënt twee weken weg, en zo ja, is er voldoende personeel om ze te vervangen? Blijven ze werken met beschermende kleding en vertrekken ze alleen als ze symptomen van de ziekte krijgen en positief testen? Blijven de medewerkers in het ziekenhuis of gaan ze ’s nachts naar huis, waardoor mensen in het openbaar vervoer en hun familieleden kunnen worden besmet? Vermoedelijk zullen nieuwe patiënten niet op de afdeling worden opgenomen, maar ons psychiatrisch systeem wordt toch al belast met een gebrek aan beschikbare bedden.

Zuid-Korea

Naar verluidt werden In Zuid-Korea patiënten en personeel van het Daenam-ziekenhuis met precies dit scenario geconfronteerd. Het ziekenhuis werd gesloten en de 101 patiënten in de psychiatrische instelling ontwikkelden COVID-19; Zeven van die patiënten stierven, een uitkomst die we hopelijk nooit meer zullen zien. Op het moment van schrijven zijn er twee patiënten op een geronto-psychiatrische afdeling met 22 bedden in het Medisch Centrum - Northwest in Seattle die COVID-19 ontwikkelden nadat ze op de afdeling waren opgenomen. Ze zijn geïsoleerd en de rest van de patiënten op de afdeling is in quarantaine geplaatst. Het personeel draagt ??nu maskers, jassen en handschoenen.

“We zijn begonnen met voorzorgsmaatregelen voor alle 22 patiënten. ... We hebben onze protocollen opgesteld voor elke kamer in de buurt, het aan-  en uittrekken van persoonlijke beschermingsmiddelen. We hebben gesprekken gevoerd met hun familieleden”, zegt Santiago Neme, een arts voor infectieziekten in Medisch Centrum - Northwest, tijdens een persconferentie die door de universiteit was georganiseerd. “De patiënten zijn overgeplaatst en beide blijven stabiel. Alle patiënten op de afdeling werden getest, hoewel er geen symptomen waren.”

Tegengestelde maatregelen

Deze maatregelen zijn noodzakelijk voor infectiebeheersing, maar dragen niet bij aan de behandeling van psychiatrische stoornissen. Die behandeling bestaat voor een deel uit het uit de kamer halen van patiënten en het betrokken zijn bij therapeutische activiteiten in een omgeving die hen uit de dagelijkse stress van hun dagelijkse leven haalt. Het is onwaarschijnlijk dat isolatie en angst om een ??levensbedreigende ziekte op te lopen de verblijfsduur verkort of psychiatrische genezing bevordert. Hoe verzekeringsmaatschappijen zullen reageren op eventuele extra dagen is nog een complicerende zorg.

Paul Summergrad, Medisch Directeur van de afdeling psychiatrie aan de Tufts University in Boston, onderzocht wat faciliteiten over de hele wereld hebben gedaan. In een interview zegt hij: “In de staat Washington werden na de verpleeghuisinfecties dan honderd personeelsleden die aan het virus waren blootgesteld, naar huis. In Hong Kong hebben de psychiatrische ziekenhuizen de bewegingsvrijheid beperkt: patiënten kunnen niet meer willekeurig op de afdelingen rondlopen, zelfs als er niemand geïnfecteerd is; dat zou in de Verenigde Staten niet goed overkomen”.
Volgens Summergrad worden hogere sterftecijfers gezien in landen met een hoger rookpercentage. Omdat patiënten met psychiatrische stoornissen vaker roken dan het grote publiek, lopen ze mogelijk een hoger risico op ernstigere morbiditeit en mortaliteit als gevolg van de ziekte.

Plannen bij een ??scenario met zieke patiënt

Patrick Triplett, Medisch Directeur van de afdeling psychiatrie aan de Johns Hopkins University in Baltimore, vertelde me over hun plannen bij een ??scenario waarbij een patiënt ziek wordt op een psychiatrische afdeling.

“Als we denken dat een patiënt besmet kan zijn, zullen we hem isoleren in een kamer met een gesloten deur (we zouden ook rekening moeten houden met hun psychiatrische behoeften tijdens deze periode, bijvoorbeeld door constant te observeren) en het centrale commando centrum te belle, zodat het team Hospital Epidemiology and Infection Control (HEIC) er bij betrokken wordt. Zij bepalen of de patiënt moet worden getest op COVID-19. Als wordt vastgesteld dat de patiënt inderdaad Corona heeft, worden ze waarschijnlijk overgebracht naar een verdieping met onderdrukkamers. We zullen de psychiatrische zorgbehoefte afstemmen op de ontvangende afdeling, op basis van de klinische behoeften van de patiënt. ”

Dr. Triplett over de blootstelling aan de ziekte door personeel en bezoekers: “We nemen het voortouw op het gebied van postexposure preventie van het HEIC en Occupational Health. Er zijn procedures voor het reinigen van de omgeving, afval, beddengoed, enz. Daarvoor bestaan al richtlijnen voor werkbeperkingen voor personeel dat voor patiënten met bevestigde COVID-19 heeft gezorgd, en HEIC helpt bij het bepalen van de risicocategorie van de zorgverlener. We zullen het HEIC ook betrekken bij het bepalen van risiconiveaus en beheer voor andere patiënten op de afdeling en bezoekers.

Maar voorafgaand aan enige bekende blootstelling beperken we al het aantal bezoekers voor patiënten tot slechts één volwassen bezoeker per patiënt.”

De komende weken gaan we het zien, en terwijl we ons aanpassen aan een leven van sociale onthouding, zal het zeker een uitdaging zijn om onszelf en onze patiënten veilig, gezond en emotioneel sterk te houden.

Dinah Miller heeft een privépraktijk en is hoogleraar psychiatrie en gedragswetenschappen aan Johns Hopkins, beide in Baltimore.

Ze schreef samen met Annette Hanson ”Committed: The Battle Over Involuntary Psychiatric Care”.  (Baltimore: Johns Hopkins University, 2016).

Vind je dit interessant? Misschien is een abonnement op de gratis nieuwsbrief die tweemaal per maand verschijnt dan iets voor jou! Opgeven van je mailadres is voldoende.
Abonneren kan direct via het inschrijffomulier (http://www.ggztotaal.nl/pg-29166-7-89775/pagina/abonneren.html), of kijk eerst naar de artikelen in de vorige magazines (http://www.ggztotaal.nl/pg-29166-7-89779/pagina/e-magazine.html)