‘Kind uit huis halen en opsluiten blijkt problemen meestal te verergeren'

”Ik snap dat er hulpverleners en ouders zijn die zich ernstig zorgen maken en denken dat het voor een kind beter is als het tijdelijk wordt opgesloten. Omdat het in contact staat met drugshandelaren, of mensen die seksueel overschrijdend gedrag vertonen, omdat het zichzelf of anderen iets dreigt aan te doen, wegloopt. Maar het betreft meestal kinderen die door traumatische ervaringen als pesten, een vechtscheiding, kwetsbare ouders die door hun eigen problemen niet in staat zijn een puber op te voeden, bepaald gedrag zijn gaan vertonen.” Dat zei kinder- en jeugdpsychiater Peter Dijkshoorn, werkzaam bij GGZ Nederland en jeugdzorginstelling Accare, afgelopen dinsdag tegen De Volkskrant.

Dijkshoorn reageert op de alarmerende cijfers over suïcide in gesloten jeugdinstellingen en het verhaal zaterdag in de Volkskrant van Jason Bhugwandass, die zijn opname in zo’n instelling beschreef als een gevangenschap die hem meer kwaad dan goed deed.

Kind wil vrijwel altijd bij zijn ouders blijven.

”Kinderen uit huis plaatsen werkt vaak averechts”, zegt Dijkshoorn tegen de Volkskrant. ”Het doel is bescherming. Maar deze vorm van bescherming is vaak minder behulpzaam dan we denken. Een kind wil, ook als het thuis wordt mishandeld of verwaarloosd, vrijwel altijd bij zijn ouders blijven. Haal je het weg en erger, sluit je het op, dan blijken zijn problemen vaak te verergeren. Het wordt somberder, boos of agressief. Een kind met psychische of gedragsproblemen heeft hulp nodig in zijn vertrouwde omgeving.
Ik vind dat we het ons in onze samenleving niet kunnen permitteren kinderen op te sluiten. Bij ernstige psychische- of gedragsproblemen moet niet alleen het kind, maar het hele gezin in behandeling.”

Voldoende kennis om kinderen op een andere manier verder te helpen

‘Ik vind dat we ernaar moeten streven ermee te stoppen. Net zoals wetenschappers en artsen alles doen om kanker de wereld uit te helpen, zonder dat we weten of dat gaat lukken. Dat moeten we in de jeugdhulp ook doen. Wat we in de hulpverlening vergeten is dat het nodig is te investeren in betere hulp ontwikkelen. Uithuisplaatsing is veel minder vaak nodig dan nu gebeurt. 

‘Er is voldoende kennis, meer dan tien jaar geleden, om kinderen op een andere manier verder te helpen. Het is noodzakelijk die kennis te verspreiden. Daarvoor moeten GGZ en jeugdzorg beter samenwerken. En dat gebeurt ook steeds vaker. Het is onlogisch de geestelijke hulp van de GGZ en opvoedondersteuning van de jeugdzorg te scheiden. We komen er steeds meer achter dat er een samenhang is tussen psychische problemen en opvoedproblemen.’

Zegt suïcide in gesloten jeugdinstellingen iets over machteloze kinderen of vooral iets over machteloze hulpverleners?

”Het gaat om kinderen die geen uitweg meer zien en soms ook om machteloze hulpverleners. Een kind dat je in een gesloten inrichting plaatst, raakt al zijn contacten kwijt. Dat werkt vaak averechts op zijn gemoedstoestand, zeker als het kind al kampt met suïcidale gedachten. Het moet juist in zijn eigen omgeving leren dat het leven de moeite waard is.”

Bron en voor het hele artikel: Marjon Bolwijn / De Volkskrant (https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/kinderpsychiater-trauma-ouders-vaak-oorzaak-van-gedragsproblemen-kinderen~bac2012d/)

Vind je dit interessant? Misschien is een abonnement op de gratis nieuwsbrief dan iets voor jou! Abonneren kan direct via het inschrijffomulier (http://www.ggztotaal.nl/pg-29166-7-89775/pagina/abonneren.html), of kijk eerst naar de artikelen in de vorige magazines (http://www.ggztotaal.nl/pg-29166-7-89779/pagina/e-magazine.html)