‘Wat ik zie blijft onverstoord’

De GGZTotaal van december-2018

De GGZTotaal van december

 

Deze laatste ‘echte’ GGZTotaal van 2018 - over twee weken volgt het jaaroverzicht - heeft zes onderwerpen van zeer uiteenlopende aard. 

Om te beginnen een interview met Trudy Mooren (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3705123/nieuws/volgens_mij_kan_er_heel_veel_opgepakt_worden_in_de_eerste_lijn_of_in_de_basis-ggz.html?page=1), psycholoog bij Centrum 45, waarin zij vertelt over de behandeling en begeleiding met vluchteling-gezinnen. Hoewel het specialistisch werk is, is Mooren van mening dat de eerste lijn en de basis-GGZ veel kunnen betekenen in de behandeling en begeleiding van deze doelgroep.

Stijn Ekkers schrijft over psychedelica, (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3704779/nieuws/psychedelica_een_bijzonder_huwelijk_tussen_chemie_en_zingeving.html?page=1) die zich mogen verheugen in een hernieuwde belangstelling als werkzaam therapeuticum tegen depressie, angst, trauma en verslaving. ‘Dat wisten de Azteken en Indianen al heel lang’, schrijft Ekkers, ‘alleen de Inuïten niet - er groeit nu eenmaal niet zo veel op ijs’.

 

Beter worden in je vak, wie wil dat niet? Johan Atsma recenseert (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3704781/nieuws/beter_worden_in_je_vak_systematische_zelfreflectie_voor_professionals_in_de_ggz.html?page=1) het boek van Anton Hafkenscheid, dat als volledige titel draagt: “Beter worden in je vak, systematische zelfreflectie voor professionals in de GGZ”. Zelf werkzaam binnen het onderwijs aan verpleegkundigen, waar zelfreflectie aan de orde van de dag is, is Atsma nieuwsgierig naar de inhoud. Die kan hij onderschrijven, maar hij is desondanks teleurgesteld in het boek.

 

Wie dacht dat de tijd van de separeercel, met kale muren en een matrasje op de grond, voorbij was, komt bedrogen uit. Hamp Harmsen beschrijft het congres (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3705125/nieuws/alle_dingen_die_gij_wilt_dat_u_de_menschen_zouden_doen_doe_gij_hen.html?page=1) dat hij (mede-)organiseerde en waarvan hij dagvoorzitter was. Hij komt tot de verbijsterende conclusie dat de situatie in veel instellingen nog hetzelfde is als, zeg, tien jaar geleden. Destijds waren er de nodige initiatieven om aan deze praktijk - door sommigen gezien als martelen - een einde te maken, maar tijdens het congres bleek dat we er nog lang niet zijn.

 

Er was veel kritiek op de GGZ dit jaar. Over twee weken zullen we daar ongetwijfeld op terug komen in het jaaroverzicht. Veel kritiek is terecht, maar dat het niet alleen kommer en kwel is, bewijst Ronald van Assen in zijn column (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3704783/nieuws/al_bij_de_intake_werden_mijn_ogen_geopend.html?page=2) met de titel: ‘Al bij de intake werden mijn ogen geopend.’ Wacht niet te lang met hulp zoeken, is zijn dringende advies. Hijzelf wachtte er veertig jaar mee en dat was veertig jaar te lang.

Gisele Vranckx sluit traditiegetrouw af met één van haar gedichten (https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-3704762/nieuws/patstelling.html?page=2): “Wat ik zie blijft onverstoord, een magneet in volle bloei, grenzeloos onweerstaanbaar”.

ad red ad red