Wachtlijsten in ggz 'vreselijk frustrerend' voor cliënten én personeel

De ggz kampt met wachtlijsten, een tekort aan personeel en vergrijzing van haar medewerkers. Beroepsvereniging V&VN interviewde twee Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundigen: Carina Stigter (53) uit Utrecht en Gerard Lohuis (57) uit Groningen. Zij werken al tientallen jaren met veel plezier in de ggz. Maar ze maken zich wel zorgen over de wachtlijsten voor hun cliënten. ”Het is vreselijk frustrerend om mensen die direct zorg nodig hebben, te moeten vertellen dat ze nog 6 tot 9 maanden moeten wachten.” aldus Carina.

De wachtlijsten zijn door verschillende oorzaken ontstaan; patiënten worden soms onjuist gescreend of onjuist doorverwezen. Zorgverzekeraars, zorgkantoren en gemeenten wijzen nog te vaak naar elkaar, omdat onduidelijk is wie de zorg financiert. Daarbovenop komt het tekort aan personeel en de regeldruk binnen de ggz. Volgens Gerard kan de wachtlijst in Groningen voor mensen met autisme soms oplopen tot 1 jaar. “Dat kan je mensen echt niet aandoen. Bovendien kan een cliënt in de tussentijd de zorg weigeren of het probleem kan verergeren.”

Meer studenten sociaal psychiatrisch verpleegkunde

Carina is naast sociaal psychiatrisch verpleegkundige ook opleider bij de Hogeschool Utrecht. “Ik heb goede hoop voor de toekomst, want ik zie dat het aantal studenten voor onze opleiding elk jaar stijgt. Ook bij de andere opleidingen in Breda, Groningen en Nijmegen gaan de aanmeldingen goed. Met meer sociaal psychiatrisch verpleegkundigen kunnen we hopelijk een deel van de wachtlijsten aanpakken.” Gerard bevestigt dit; “In Groningen starten we zelfs twee keer per jaar met een lichting nieuwe studenten. Dat is nog nooit eerder gebeurd.”

“Wijkverpleging en sociaal psychiatrisch verpleegkundige hebben elkaar nodig”

De stijging van het aantal studenten geeft hoop voor de toekomst. Tegelijkertijd is op dit moment elke sociaal psychiatrisch verpleegkundige hard nodig. “We zitten nog middenin de transitie die is ingezet om mensen minder snel op te nemen en ze juist meer hulp thuis te bieden. De spv heeft daardoor een belangrijke spilfunctie in de wijk gekregen. Het is te vergelijken met de rol van de wijkverpleegkundige,” vertelt Carina. “In Groningen zijn we nog zoekende naar de beste samenwerkingsvorm. Maar zeker is dat de sociaal psychiatrisch verpleegkundige (nog) meer de wijk in moet en andersom moet het wijkteam van wijkverpleegkundigen en verzorgenden in de wijk de sociaal psychiatrisch verpleegkundigen vaker inschakelen als zij cliënten tegenkomen met psychiatrische problemen. We hebben elkaar in ieder geval heel hard nodig”, aldus Gerard Lohuis.

Zowel Gerard als Carina laten zich niet uit het veld slaan door de personeelstekorten, de wachtlijsten en de transitie binnen de ggz. “Ik hou echt van mijn werk. Het is nooit saai en heel afwisselend”, aldus Carina. “Zo heb ik op de crisisdienst, in een huisartspraktijk en binnen de openbare geestelijke gezondheidszorg (OGGZ), de zogenaamde bemoeizorg gewerkt.” Ook Gerard vindt het werk in de ggz “een prachtig vak!”.

Op 31 mei besteedde de Tweede Kamer in een Algemeen Overleg (AO) aandacht aan o.a. de wachtlijsten, de regeldruk en het tekort aan personeel in de ggz. V&VN heeft de Kamerleden geïnformeerd via een paper. Het AO is aanleiding voor V&VN om sociaal psychiatrisch verpleegkundigen Carina Stigter en Gerard Lohuis aan het woord te laten over hun ervaringen.

Bron: V&VN (https://www.venvn.nl/Berichten/ID/2480000/De-wachtlijsten-in-de-ggz-zijn-vreselijk-frustrerend)

wachtlijst 2 wachtlijst 2