"Bespreken van euthanasie in psychiatrie is nog taboe"

Psychiaters vinden het nu zó moeilijk om met een verzoek om te gaan, dat ze patiënten vaak doorsturen naar de Levenseindekliniek. Die kliniek, bestaande uit door het land reizende teams van arts en verpleegkundige, beoordeelt euthanasieverzoeken van patiënten die bij hun eigen arts niet terecht kunnen. De Levenseindekliniek heeft felle kritiek op het doorsturen van psychische patiënten. Steven Pleiter, bestuurder van de Levenseindekliniek, noemt in het NRC (https://www.nrc.nl/nieuws/2017/10/26/psychiaters-te-bang-bij-euthanasie-13691181-a1578871) het bespreken van euthanasie in de psychiatrie „een taboe”, en vindt het „verwerpelijk” dat psychiaters euthanasieverzoeken niet zelf behandelen.

Afgelopen week kwam de Levenseindekliniek in het nieuws vanwege een tekort aan artsen. Er zou bijna een verdubbeling van het aantal nodig zijn. Voor de stichting zijn momenteel 59 artsen actief.  In 2018 heeft zij mogelijk ruim honderd artsen nodig. “Mensen hebben vaak al een lange lijdensweg afgelegd voordat zij tot een euthanasieverzoek overgaan”, zegt bestuurder Steven Pleiter op de site van de stichting. “Wij willen voorkomen dat er bij ons wachtlijsten ontstaan en mensen in nood onnodig moeten wachten. Daarom zijn we dringend op zoek naar artsen die met ons samen willen werken.”

De Levenseindekliniek houdt zich bezig met complexe euthanasieverzoeken, zoals de hulpvragen van psychiatrisch patiënten en mensen met dementie. Maar ook niet-complexe verzoeken, zo’n 20% van alle aanvragen bij de Levenseindekliniek, komen bij de stichting terecht. Pleiter: “Vanuit ons Expertisecentrum Euthanasie steunen we behandelaars zoveel mogelijk, zodat zij zelf de hulpvraag van hun patiënt kunnen onderzoeken. Tegelijkertijd zetten we in op het werven van extra artsen, zodat we alle verzoeken die bij ons terecht komen in behandeling kunnen nemen.”

Uiteenlopende vragen

Bij het Expertisecentrum Euthanasie van de Levenseindekliniek kan de beroepsgroep terecht met uiteenlopende vragen. Zij kunnen er scholing volgen en een consulent euthanasie kan hen adviseren of met hen meelopen. De artsen die voor de Levenseindekliniek aan de slag gaan, werken samen met een verpleegkundige in ambulante teams in de regio waarin zij woonachtig zijn. Zij doen dit vaak naast hun eigen praktijk en geven zelf aan wanneer zij patiënten toegewezen willen krijgen.

Verantwoordelijkheidsgevoel

De Levenseindekliniek vindt dat iedereen die ondraaglijk en uitzichtloos lijdt euthanasie moet kunnen krijgen binnen de kaders van de wet. Zij roept artsen die zich in deze missie kunnen vinden op zich te melden. Pleiter: “We doen een appèl op hun maatschappelijk verantwoordelijkheidsgevoel, want we willen deze mensen niet in de kou laten staan.”

De Levenseindekliniek stelt ook behoefte te hebben aan psychiaters en verpleegkundigen. “In praktisch alle hoeken van Nederland kunnen we medewerkers gebruiken.”

Bron: NRC (https://www.nrc.nl/nieuws/2017/10/26/psychiaters-te-bang-bij-euthanasie-13691181-a1578871) / Levenseindekliniek (http://www.levenseindekliniek.nl/blog/category/nieuws/)

 

Vond je dit interessant? Misschien is een abonnement op het gratis maandelijkse e-magazine dan iets voor jou! Abonneren kan direct via het inschrijffomulier (http://www.ggztotaal.nl/pg-29166-7-89775/pagina/abonneren.html), of kijk eerst naar de artikelen in de vorige magazines (http://www.ggztotaal.nl/pg-29166-7-89779/pagina/e-magazine.html)

claustrofobie claustrofobie