Er is heel wat mis in de traumabehandeling voor volwassenen met jeugdtrauma’s. Dat schrijven diverse cliëntorganisaties in een persbericht. Zij startten op 29 april 2017 een Meldactie, waarin e mensen oproepen om bij de toezichthouder in de zorg, de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa), te melden als ze geen passende traumabehandeling krijgen of te lang moeten wachten. Melden kan via www.strakxisnu.nl (http://www.strakxisnu.nl).
De Initiatiefnemers starten deze Meldactie met als doel om goede traumabehandeling mogelijk te maken voor iedereen die dat nodig heeft en om lange wachtlijsten weg te werken.
Veel mensen die in hun jeugd te maken hebben gehad met ernstige en langdurige
psychische mishandeling, fysieke mishandeling, verwaarlozing en/of seksueel
misbruik kunnen maar niet bij zorgverleners in de GGZ terecht. Wachtlijsten voor
gespecialiseerde traumabehandeling variëren van 1 tot 3 jaar en zoektochten naar
passende behandeling van 10 tot 20 jaar zijn geen uitzondering. ”Het lijkt alsof de GGZ hen niet wil kennen”, schrijven de organsaties.
Wat gaat er mis?
’Naast het lange wachten op gespecialiseerde traumabehandeling, worden zeer regelmatig onvolledige of verkeerde diagnoses gesteld, gevolgd door een aaneenschakeling van ineffectieve behandeltrajecten’, aldus de initiatiefnemers. Al in 2006 benoemde Zorgverzekeraars Nederland de gespecialiseerde traumabehandeling voor mensen met jeugdtrauma’s als een van de belangrijkste knelpunten in de GGZ. De Gezondheidsraad constateerde in 2011: “Deze ernstigste patiënten worden van het kastje naar de muur gestuurd en zelfs buiten de muren van GGZ-instellingen gehouden, omdat men de deskundigheid niet in huis heeft en de behandelingen kostbaar zijn.” In 2015 schreef het Kenniscentrum Vroegkinderlijke Traumatisering, CELEVT, met hoogleraren, behandelaren en slachtoffers een brandbrief aan de Tweede Kamer. Maar het oplossen van het probleem werd nauwelijks iets gedaan. Het lijkt alleen maar te verslechteren. Gespecialiseerde behandelmogelijkheden binnen GGZ-instellingen worden afgebouwd en zelfs gesloten.
Cijfers
Van alle GGZ-cliënten heeft 50-70% een achtergrond van jeugdtrauma’s [Trimbos
Instituut 2007]. De maatschappelijke kosten voor additioneel zorggebruik en
ziekteverzuim bedragen op jaarbasis [Trimbos Instituut, 2016]: 3,5 miljard door
emotionele verwaarlozing, 1,2 miljard door psychische mishandeling, 915 miljoen door
fysiek misbruik, 1,2 miljard door seksueel misbruik, 4,1 miljard door een combinatie van
emotionele verwaarlozing, psychische, lichamelijke en seksuele mishandeling. Tijdige
diagnostiek en specialistische traumabehandeling kan deze kosten fors omlaag brengen
en in veel gevallen maatschappelijke uitval verkorten of voorkomen.
NZa ’blij met actie’
Op haar website schrijft de Nederlandse Zorgautoriteit (https://www.nza.nl/publicaties/nieuws/NZa-blij-met-meldactie-wachtlijsten-ggz/)blij te zijn met de actie. ”NZa vindt het onacceptabel wanneer mensen te lang moeten wachten op passende zorg. Zorgverzekeraars moeten de juiste zorg voor hun verzekerden regelen. De NZa controleert of zorgverzekeraars zich aan deze zorgplicht houden.”
”Wanneer mensen geen gehoor krijgen bij hun verzekeraar kunnen zij zich melden bij de NZa. Wij onderzoeken deze signalen. Binnen enkele weken stuurt de NZa de minister een plan van aanpak voor de wachtlijsten in de ggz.”
Bronnen: Persbericht gezamenlijke cliëntorganisaties, NZa